Oh boy, als we wakker worden, blijkt er sneeuw in de straten van NYC te liggen!! Krijg nou wat .... We hebben allebei ergens tijdens het pakken overwogen om snow boots mee te nemen, maar het allebei niet gedaan ... dus we zijn niet voorbereid op dit weer.

Gelukkig is het niet koud, dat scheelt. Maar het baggeren door de sneeuw blijkt best vermoeiend. Ik doe aan alle kanten mijn best om mijn schoenen droog te houden, dus dat vergt de nodige taktiek, vooral bij het oversteken. Het is me nooit eerder op gevallen, maar het niveauverschil tussen de stoep en de straat hier is best groot.

Nu ja, als gewoonlijk beginnen we met koffie om de hoek. Even rustig wakker worden. Het mottert ook een beetje, en dus duiken we de toeristenwinkel ook meteen in, kunnen we even plu's kopen. Yikes, je wordt hier echt doodgegooid met Trumb artikelen! Dat die man echt de verkiezingen heeft gewonnen, dat is toch niet te geloven?

Ik vermoed dat ik hier voorlopig niet meer terug kom ... eerst wachten tot die zooooo foute man weer weg is!

We besluiten een stukje op herhaling te gaan. Lily wil graag terug naar de Evolution Store om een presentje voor haar broer te kopen. Onderweg passeren we mijn geliefde Washington Square Park, en de sneeuw maakt het nog leuker.

In de winkel is het eindeloos wikken en wegen wat nou de goede keus zou zijn ... wacht, een keuzemenu: een gedroogde krokodillenkop (mag dat wel ingevoerd worden, vraag ik me af?), of in in glas gevatte ex-wandelende tak ... Eerlijk gezegd vind ik de meeste dingen in de winkel nogal morbide, maar toch gaan we tevreden weer naar buiten.

Alwaar we besluiten het New Museum binnen te gaan. Dit gebouw hadden we van de week al bewonderd, en het weer nodigt uit tot museumbezoek. Het blijkt een hele aparte verzameling. Op de bovenste verdieping kun je al liggend op sofa's kunstig lichtspel op het plafond bewonderen. Maar ja, alle banken zijn al bezet ...

Wat lager een groot lichtgordijn waar je doorheen kunt lopen, terwijl er surrealistische filmpjes op de muur worden geprojecteerd.

FILMPJE

De lampjes wisselen steeds van kleur. Al met al is het een grappige ervaring, maar met een uurtje staan we toch al weer op straat.

Met een rommelende maag... Het museum heeft ook wel een cafetaria, maar het oogt niet gezellig. Kom, eens kijken hoe het met de slagersdochter staat, dat vonden we beiden best lekker. Helaas, hun wachttijd is best al lang, en we moeten vanmiddag op tijd in New Jersey zijn voor een kerstvoorstelling. We besluiten het zaakje aan de overkant in te duiken, daar is het erg rustig.

Hmmmm, dat blijkt ook niet voor niets ... we wachten eindeloos op onze eenvoudige bestelling ... dan hadden we net zo goed aan de overkant kunnen gaan zitten! Uiteindelijk nemen we onze maaltijden mee en verorberen ze dan maar in de ondergrondse ...

Alwaar we met de trein naar New Jersey gaan. En ook hier is het een grote blubberbende. Yikes ... ik heb de hele dag mijn schoenen droog gehouden, maar 100 meter voor de ingang van het theater stap ik alsnog in een grote plas ...*zucht*

Het is trouwens een behoorlijk groot theater! Goh ...

Veel zwarte mensen ook in het publiek, en dat komt vast ook omdat dit een Hip Hop versie van de Notenkraker betreft! Het is grappig om te zien, maar het viel ons allebei toch ietsjes tegen. We hadden er iets meer van verwacht, eerlijk gezegd. Maar ach, het was toch weer een belevenis ...

Op de terugweg moesten we wel bijna een uur op de trein wachten. En wat zitten er veel zwervers op zo'n treinstation! Dan word je toch wel weer heel dankbaar voor je luxe leventje, hoor!

We eten wat bij de Mac en keren dan snel terug naar ons hotel. Sjonge, wat zijn we inmiddels moe!