We worden langzaamaan gelukkig wat later wakker. Het blijkt dat een van de lokalen nieuwszenders (NY1) elke ochtend een Trump Tweet Count uitzendt om 8 uur in de ochtend. Dan laten ze zien hoeveel tweets Trump die nacht heeft getwitterd. Vannacht waren het er 6, 2 heel vroeg en 4 tussen 4 en 6 uur. Helaas zijn we net te laat om er een foto van de te nemen.

Er is 's morgens gratis koffie in de lobby van het hotel, samen met diverse soorten muffins. Voor mij is dat een prima ontbijt, maar mijn nicht heeft een fijnere smaak, dus we tuigen als eerste naar de McGregor om de hoek.

We hebben ook een Starbucks om de hoek, maar hun muziek staat wel erg hard. McGregor bevalt beter en de wifi, niet onbelangrijk, werkt goed.

Vandaag volgen we min of meer een route uit Lily's gids, maar niet voordat we een bezoek brengen aan de garment district. Ik wil Moods even aandoen en liefst ook een stukje stretch lace (oftwel rekbare kant, maar dat bekt niet zo lekker) op de kop tikken.

Er blijkt een verzameling leuke beelden te staan:

De heerlijk overdreven avondjurken in de diverse etalages zijn niet aan mijn nicht besteed, maar ik geniet er wel van. Ik pas er niet meer in, maar er zitten best jurken bij waar ik een feestelijk avondje in door zou willen brengen ... dromen staat vrij, ten slotte!

Moods levert wat ik er van hoopte, al is de oude, bemande lift vervangen door een saaie zelfbediening. Jammer, want dat had ik juist willen delen met Lily ... Ik kies een gek stofje uit, wat sjieke Itialiaanse knoopjes en een paar lekker felgekleurde ritsen.

Vond ik leuk:

Daarna nog even naar de skecher winkel op 5th Avenue, want die bevallen me echt supergoed. Dit keer een rustig gekleurd wintermodel. En dan is het echt op naar Lily's route. Die begint in het Grand Central, altijd leuk om even te bezoeken. We proberen met succes de whispering galley uit.

Vervolgens gaat de route downtown, met als eerste bestemming de Dover street market. En die doet zijn naam geen eer aan, want het blijkt inpandig, verdeeld over 7 verdiepingen en zeer posh.

Maar ze hebben wel onwijs leuke en vooral ook interessante kleding hangen! Er is een sale gaande, maar de prijzen zijn helaas niet voor ons.

We nemen de glazen lift naar boven en werken dan weer langzaam onze weg naar beneden, ondertussen ons ogen uit kijkend. Een prachtige zonnebril voor slechts 300$:

Of een onwijs leuk leren tasje, ook voor veel:

Beneden is nog een koffieshop, maar we besluiten er toch niet te gaan zitten. Het is apart volk wat er wel zit. Een mevrouw merkt op dat ze mijn trui leuk vindt en ik zeg hetzelfde van haar mooie jack. Het blijkt een hommage aan de deze zomer overleden Bill Cunningham.

(Als ik het goed heb, heeft het jack ook aan hem toebehoord, maar dat weet ik niet helemaal zeker, ik kon de dame niet zo goed verstaan).

Eenmaal buiten gaat de route verder naar 'beneden'. In Madison Square Park staat een snoephuisje, gewijd aan een fabriek van gingerbread men, een traditioneel kerstsnoepgoed in de VS en volgens mij bijna gelijk aan ons taaitaai.

Er staat een hele rij voor het huisje en volgens de borden krijg je een 'voorproefje'. Nou, dat lijkt ons wel wat, het ruikt er lekker, tenslotte. En dus gaan ook wij in de rij staan. Na een minuut of 10 kunnen we naar binnen, waar blijkt dat het 'voorproefje' nogal ruim wordt opgevat. Op de wanden van het huisje worden een soort interactieve filmpjes getoond, waar je als kijker bijvoorbeeld rook kunt doen opstijgen als je met je hand ergens naar wijst.

Wel grappig, maar niet helemaal waar we op hadden gehoopt ...

Madison Square Park heeft altijd iets van kunst, en dit keer is het een hele grote olifant. Ook de eekhoorns zijn ervan onder de indruk ...

En ook op de hoek van Flatiron is vaak iets van kunst te vinden. Deze winter: hangmatten. In de avond zijn ze ook nog verlicht.

Licht heerlijk, moet ik zeggen .... ik zou best een hangmat op mijn balkon willen!

Met moeite gaan we weer in de benen. Onderweg komen we een heel grappig winkeltje tegen met luxe dingen voor honden. Kerstpakjes en zo ... LOL, bijna kopen we er een voor Shabs. Maar we denken dat het niet gebruikt gaat worden, dus toch maar niet. Ook moet ik me enorm inhouden om deze veel te dure, maar oh zo lekker mand niet te kopen (80$).

Een van mijn katten is er dol op om onder dekens te kruipen, hij zou dit vast heeeeerlijk vinden!

Ook doen we de leuke ABC Kitchen aan. Prachtige spullen hebben ze daar, maar ja, ook hier hangt wel overal een behoorlijk prijskaartje aan. Zo kost een kerstbal al gauw 28$

Ons doel deze middag in Teddy Roosevelt's geboortehuis. Dat bleken we allebei op ons lijstje hebben staan en het was inderdaad erg leuk. Ik geniet sowieso van oude huizen, even de sfeer van vroeger opsnuiven.

De tour is leuk en we krijgen allerlei wetenswaardigheden te horen over deze best belangrijke president. Overigens is het huis een reproductie, want het oorspronkelijke pand was niet meer. Tijdens zijn leven was Teddy zeer gekant tegen dit soort nonsens, maar na zijn dood hebben zijn zussen het toch nodig gevonden een eerbetoon aan hem op te richten.

Oh, en Teddy werd 'Teedy' genoemd door zijn familie.

Nu we toch in deze buurt zijn, eten we in de Italiaan die Brigitte en ik jaren geleden 'ontdekt' hebben. Dat vond ik een gezellig pand en de pizza's waren weer heerlijk.

Voor de avond hebben we ballet op het programma staan. Wederom een heus kerststuk, namelijk de Notenkraker! Het bleek trouwens niet in de hoofdzaal te zijn, maar in een, bijna net zo grote, zij-zaal.

Er zaten best veel kinderen in het publiek, viel ons op. Vooral veel meidjes die overduidelijk zelf ook op ballet zaten. Zo grappig om te zien. Het was een heerlijke ervaring. Wel vonden we beiden dat er erg veel sneeuw op de grond lag tijdens het stuk aan het bevroren meer. Ik was als de dood dat er iemand uit zou glijden! Maar dat gebeurde gelukkig niet.

(deze foto heb ik van het internet geplukt )

Aangenaam moe keerden we terug naar ons hotel.